Inleiding

Die webblad is bedoel om kontak te bou met Afrikaners en kultuurgenote wat die bedreiging besef waar die ondergang van SA ook Afrikaners tot ondergang sal meesleur.
Om dit te voorkom is Onafhanklikheid en Soewereiniteit oor eie Gebied die enigste oplossing.

Die tyd het aangebreek om afbakening van so'n gebied in Suid Afrika te finaliseer, en voor te berei vir Afrikaner-selfbeskikking waar ons politieke beheer oor ons eie mense kan uitoefen en daarmee ons Westerse sosiale, kulturele en ekonomiese strewes vryelik kan beskerm en uitleef, terwyl die Spelreëls van die SA-Grondwet en veral Internasionale Regsbeginsels en -vereistes deeglik in ag geneem sal moet word.

Die bladsye waarna gereëld verwys word, verwys na die oorspronklike inskrywing uit die boek " 'n Heimat vir Afrikaners: Die Tiende Provinsie", deur mnr Cor Ehlers, voorsitter van OASE (Onafhanklike Afrikaner-Selfbeskikking-Ekspedisie), vooraanstaande Afrikaner-navorser en spesialis vir Afrikaner-Selfbeskikking.

"Met dank aan Cor vir U vriendskap en geduld terwyl U al die jare as mentor U tyd en kennis getrou met my gedeel het."

Laai gerus die boek af by die advertensie langsaan as u met 'n laptop lees, of heel onderaan as u 'n slimfoon gebruik.

Met vriendelike groet,
Jan Mastenbroek.

------------------------

5. Die OASE Konsepkaart

Kortliks praat ons oor:
Die OASE-Konsepkaart, wat op homself nie veel beteken nie behalwe om te kyk of jou eiendom binne die gebied val nie. Kom ons kyk eers na die belangrikste afbakenings-riglyne wat die begrensing beinvloed.
Een van die belangrikste vereistes is historiese verbintenis van die volk binne die gebied.
Dan is daar die riglyn van korrelasie tussen oppervlakte en aantal mense.
Ook moet minderhede binne die gebied volle beskerming gebied word.
Minimum ontwrigting vir beide kante moet in ag geneem word.
Getals-meerderheid is nie 'n vereiste nie maar wel sinvol.
Dit is ook belangrik om ag te slaan op die manier waarop grond bekom is.
Ons kyk na Solidariteit se navorsing van 30 Afrikaner-groeipunte teen 2031 en sien dat 80% van die groeipunte reeds deel is van die voorgestelde gebied.
Die skakel om die gebied te Google word hier gevind, asook die skakel om Cor Ehlers se boek "'n Heimat vir Afrikaners: die Tiende Provinsie" in PDF-formaat af te laai.

------------------------------------

Die OASE-Konsepkaart:
Waarom is die grense nie sommer net 'n reguit lyn?
Internasionale vereistes het 'n sterk invloed wat in ag geneem moet word by die trek van grense. Ons bespreek dit kortliks weer voor ons by die skakel kom wat na die Google platform gaan waar die kaart vertoon word.
'n Interessante verskynsel oor grense: iewers tussen Nederland en Duitsland loop die grenslyn dwarsdeur 'n gebou. Ek gaan nie nou die implikasies daarvan bespreek nie, maar wys net wat wettiglik gedoen kan en mag word.

Volke se aanspraak op territoriale selfbeskikking is sterker oor grondgebied waar hulle in hul geskiedenis onafhanklikheid met internasionale erkenning geniet het, d.w.s. soewereiniteit (Brilmayer 2000:283).
Al die grondgebied waarna OASE verwys as afgebakende grondgebied vir Afrikanerselfbeskikking val binne die grense van die voormalige soewereine Boerepublieke van die ZAR en Oranje-Vrijstaat, waar Afrikaners in die verlede volle onafhanklikheid met internasionale erkenning geniet het.

’n Algemene riglyn vir die afbakening van grondgebied vir selfbeskikking is dat daar ’n korrelasie behoort te wees tussen die grondoppervlakte wat opgeëis word as persentasie van die eenheidstaat se totale landoppervlakte aan die een kant, en die bevolkingsgetalle van die afgebakende gebied as persentasie van die eenheidstaat se totale bevolking aan die ander kant.
Dit beteken dat die hele gebied minder as 10% van die oppervlakte van die hele Suid Afrika moet wees.

Basiese menseregte vir almal wat in die voorgestelde grondgebied woon en die regte van minderhede moet duidelik beskerming geniet en dit moet in ‘n grondwet vervat wees.

Die internasionale gemeenskap verwag dat die eis vir selfbeskikking die minimum ontwrigting vir beide partye sal meebring sou territoriale selfbeskikking realiseer.

In terme van Internasionale Regsbeginsels is meerderheidsbesetting in 'n gebied geen voorvereiste vir Selfbeskikking, maar permanente besetting is wel 'n kriterium. Deur grondgebied af te baken waar Afrikaners al geslagte lank gevestig is en waar hulle geskiedkundig die sterkste aanspraak het binne die raamwerk van die Internasionale Reg, word hoop geskep vir Afrikaners op 'n volhoubare toekoms in Suid Afrika.
Afrikaners se aanspraak op OASE se afgebakende gebied is bewysbaar op grond van historiese feite, betroubare literatuur, wettige verdrae, Afrikanergrafte, monumente, historiese geboue, kultuurerfenisterreine, ensovoorts. Dit is ook waar die meerderheid Afrikaners vandag gekonsentreerd woon.

Dit is belangrik om kennis te neem van die maniere waarop volke in hul geskiedenis grondgebied bekom het om selfbeskikking kragtens internasionale reg te kan uitoefen. Vir sover dit Afrikaners se aanspraak op grondgebied raak, is daar hoofsaaklik vier internasionale regsgronde ter sprake, naamlik: ** Grondgebied wat Afrikaners gedurende die negentiende eeu wettiglik verower het van Mzilikazi en sy Matabeles. ** Grondgebied wat Afrikaners – met bepaalde voorbehoude – kragtens wettige sessie gedurende die 19de eeu van swart stamme of volke in Suid-Afrika bekom het. ** Grondgebied waaroor Afrikaners in die verlede soewereiniteit geniet het. ** Grondgebied waar Afrikaners vandag gekonsentreerd woon as ’n etniese meerderheid, of waar hulle in die afsienbare toekoms so ’n meerderheid kan vorm sodat hulle effektiewe beheer op basis van demokratiese geregtigheid oor die gebied kan uitoefen

In onlangse navorsing deur die Solidariteit Navorsingsinstituut (SNI) word 'n projeksie gegee volgens huidige bewegingstatistiek oor die demografiese verspreiding van Afrikaners in SA teen 1931. Hieruit blyk dat 74% van Afrikaners in 30 groeipunte saamgetrek sal wees, en 'n verdere 20% sal binne twee uur 'n groeipunt kan bereik. 80% van hierdie groeipunte is binne in, of is grensdorpe van die gebied wat OASE reeds afgebaken (voorgestel) het en waarin volgens die projeksie 1,275,000 Afrikaners teen 2031 sal woon.
Hierby word nie die Afrikaners getel wat in die dorpe van die gebied buite die groeipunte woon, asook die 500,000 wat in gebiede woon wat na-aan die OASE gebiedsgrens is nie. Ook is die getalle van Engelssprekende mense of lede van die kleurlinggemeenskap wat in die gebied woonagtig is en wat hul tevredenheid met 'n Afrikaner-regering getoon het deur 'n positiewe stem te gee ook nie hierby in aanmerking geneem nie.

Daar is 'n gebied afgebaken, ongeveer so groot soos Oostenryk, waar ongeveer 1.5 miljoen Afrikaners (+-50%) reeds binne 'n aaneenlopende grondgebied woon, wat so afgebaken kan word dat dit 'n Afrikaner-meerderheid vorm waar die beste kanse vir territoriale selfbeskikking volgens Internasionale Regsvereistes kan plaasvind.
"Grense" is in elk geval deel van verpligte onderhandelings met die regering van die eenheidstaat.

Die boek van Cor Ehlers 'n Heimat vir Afrikaners: die Tiende Provinsie kan hier in PDF formaat afgelaai word.

Ter verduideliking word die Google kaart van die gebied met vlagpunte geindifiseer ipv lyne. Die OASE voorgestelde gebied kan hier ge-Google word.